divendres, 27 de maig del 2016

HOMILIUS, Gottfried August (1714-1785) - Cantatas

C.H. Fritzsche - Parade of the Ladies' Races, Dresden (1710)
Obra de C.H. Fritzsche (fl.1700), pintor alemany (1)




Parlem de Pintura...

C.H. Fritzsche (actiu c.1700) va ser un gravador i pintor alemany de qui es desconeixen detalls de la seva vida, carrera i obra i de qui només es preserva una vista de Dresden de 1710.

Font: En català: No disponible En castellano: No disponible In english: No disponible - Altres: No disponible



Parlem de Música...

Gottfried August Homilius (Rosenthal, 2 de febrer de 1714 - Dresden, 2 de juny de 1785) va ser un compositor i organista alemany. Fill d'un pastor, el maig de 1735 es va matricular com a estudiant de dret a la Universitat de Leipzig. De la mateixa manera, probablement va ser en aquest moment que Homilius va ser alumne de Johann Sebastian Bach, certificat pel compositor i musicòleg alemany Johann Adam Hiller. A més de Bach, Homilius també va tenir contacte amb Johann Schneider, un alumne de Bach i organista de la Nicolaikirche, a qui va substituir en el càrrec d'organista. Després de promocionar, sense èxit, per la candidatura d'organista a Bautzen, va ser nomenat organista de l'Església de la Nostra Senyora de Dresden el 1742. El 1755 va succeir a Theodor Homilius Christlieb Reinhold com Kreuzkantor i director musical de les tres esglésies principals de Dresden, càrrec que va ocupar la resta de la seva vida. El seu repertori, molt extens, va destacar per més de 60 motets, 180 cantates d'església, una de Pasqua i un Oratori de Nadal, així com un mínim d'una desena d'obres per a la Passió, quatre seccions no acompanyades del Magnificat, dos grans col·leccions de corals, diversos Gesänge für Maurer, diversos preludis corals per a orgue, entre altres obres menors. Durant la seva vida, i en paraules del crític i compositor alemany Johann Friedrich Reichardt, "Homilius és, ara, el millor compositor d'església". Pocs anys després de la mort d'Homilius, el lexicògraf Ernst Ludwig Gerber va arribar a la conclusió que l'alemany "havia estat indiscutiblement el més gran compositor d'església" (1790). Va morir a Dresden el juny de 1785.

OBRA:

Vocal secular:

Duets:
Wir weinen dir und deiner, D-AG;
Lass uns deine Stimme hören, S and A chorus, org, MS lost, ed. R. Fricke (Hameln, 1935)

Songs:
6 Arien (Ger.), pf acc. (Dresden, 1786);
7, in Gesänge für Maurer, pf acc. (Dresden, 1782);
4 ed. J.M. Böheim: Auswahl von Maurer Gesängen (Berlin, 1798–9);
others, pubd in collections

Vocal religiosa:

Passion music:
MSS mainly in D-Bsb, SWl
Der Messias, by 1776, lib (Schwerin, 1780)
Ein Lämmlein geht (Buschmann), solo vv, chorus, orch (Leipzig, 1775), partly arr. as Ach Herr, unsre Missetaten
Jesus, der gute Hirte
Komm, Seele, Jesu Leiden
Siehe, das ist Gottes Lamm, 7 movts arr. from Ein Lämmlein geht
So gehst du nun (St Mark Passion), by 1768, ? identical with cant. of same title
Wir gingen alle in die Irre (Nun, ihr, meiner Augen Lider), by 1766

Cantatas:
MSS mainly in D-AG, Bsb, Dl, F, GOa, SWl
Ach, dass doch, by 1784;
Ach, ich bin, by 1777;
Alle, die, by 1783;
Alles Fleisch ist Heu, by 1776;
Alles Fleisch wird;
Alle Züchtigung;
Allmächtiger Schöpfer;
Also hat Gott;
Anbetung sey dir Gott gebracht (Fühl alle Dankbarkeit für ihn; Diess ist der Tag. den Gott gemacht);
Auf, auf;
Aufs Dankfest;
Aufs Friedensfest;
Aus tiefer Not;
Betrübter Lauf, by 1783;
Bleib bei uns;
Christus hat;
Danket dem Herrn;
Das frohe Chor, by 1774;
Das Licht, by 1783;
Der Engel;
Der Gerechte;
Der Gottlosen Opfer, by 1784;
Der Herr der Ewigkeit, by 1783;
Der Herr ist Gott;
Der Herr ist mächtig;
Der Herr ist mein Hirte, by 1783;
Der Herr verstösset nicht ewiglich;
Der Herr zeucht, by 1775
Der Himmel ist, by 1775;
Der Höllen;
Der Staub, by 1775;
Der Tod ist verschlungen;
Der Tod seiner Heiligen;
Dich Gott, 13 July 1784;
Dich Sieger, by 1784;
Die den Jehova (Lobet den Herrn);
Die Himmel, by 1784;
Die Hirten;
Die Hölle flieht;
Die mit Tränen säen;
Die Nacht;
Die richtig, by 1774;
Diess ist der Tag, den Gott gemacht (Fühl alle Dankbarkeit für ihn; Anbetung sey dir Gott gebracht);
Die Werke kommen;
Die Zeit;
Dir dank ich;
Du Gott;
Du Herr von meinen Tagen;
Du rufst, o Gott, by 1775;
Du siehst, by 1774;
Du sollst, by 1775;
Ein heiliger Schauer;
Ein hoher Tag kömmt;
Ein Mensch ist;
Erbarmer;
Ergreifet die Psalter, ed. D. Schoener: Musica sacra (Leipzig, 1991);
Erhöhet den Herrn, by 1774;
Erhöhet die Tore;
Erhöht und rühmet, 16 June 1777;
Erklinget ihr Harfen 2 Er übet Gewalt, 1 by 1776;
Erwachet ihr Christen, by 1783;
Erzürne dich nicht, by 1784;
Es ist umsonst, by 1784;
Freuet euch;
Frohlocke mein Psalter;
Frohlocket dem Höchsten;
Frohlocket ihr Völker, frag.;
Frohlocket und preiset (Easter orat), 4vv, orch, ed. R. Fricke: Meisterwerke alter Kirchenmusik aus Sachsen und Thüringen, 1st ser., xi (Hameln, 1932);
Frohlocke Zion;
Fühl alle Dankbarkeit für ihn (Diess ist der Tag, den Gott gemacht; Anbetung sey dir Gott gebracht);
Fürchtet den Herrn, by 1784;
Fürchtet Gott;
Ganz gelassen, by 1783;
Ganz unbeweglich ruft;
Gebet jedermann;
Gedenke meiner;
Gelobet seist du;
Getrost, getrost, frag.;
Gib mir, by 1775;
Gott der Herr, 1734, ed. D. Schoener: Musica sacra (Leipzig, 1991)
Gottes Kinder;
Gott fähret auf, by 1761;
Gott ist’s, der das Vermögen, frag.;
Gott ist’s, in dessen;
Gott, mein Retter;
Gross ist bei dir;
Gut ist dem Herrn;
Hab ich, by 1775;
Halt ein (Also hat Gott);
Heilig ist, by 1761, ed. in R. Fricke: Meisterwerke alter Kirchenmusik aus Sachsen und Thüringen, 1st ser., xiii (Hameln, 1932);
Heilig sind Herr; Heller als; Herr Gott, Zebaoth, by 1781;
Herr, lehre doch mich, by 1775;
Herr, lehre uns tun, frag.;
Herr, sieh nicht, by 1775;
Herr, so du willt;
Höchster, deine Macht;
Ich beschwöre;
Ich bitte;
Ich heule, Herr, by 1775;
Ich will meinen Geist
Ihr esset;
Ihr Himmel jauchzt;
Ihr sollt;
Ihr stillen, by 1784;
Ihr Völker;
Ihr waret;
Ihr Wurm;
In deinem Schmuck [also arr. as motet];
In der Zeit;
In vielen, by 1784;
Ist Christus;
Ist Gott für mich, by 1775;
Jammer, o Jammer;
Ja, Vater;
Kehre wieder, by 1784;
Kommet, frohe Völker, by 1783;
Kommt herzu;
Kommt, lasset, by 1779, ed. R. Fricke: Meisterwerke alter Kirchenmusik aus Sachsen und Thüringen, 1st ser., vii (Hameln, 1931);
Lasset euch niemand, by 1784;
Legt eure Harfen hin, by 1784;
Licht der Heiden;
Lobe den Herrn, meine Seele;
Lobe den Herrn, meine Seele, und was, by 1775
Lobet den Herrn (Die den Jehova), by 1770;
Lobet den Namen; Lobsinget;
Mache dich auf;
Meine Seele erhebt, by 1775;
Mein Herz hält, by 1784;
Merk auf;
Mit Sorgen, ed. R. Fricke: Meisterwerke alter Kirchenmusik aus Sachsen und Thüringen, 1st ser., viii (Hameln, 1932);
Musste nicht Christus;
Nach Dir, by 1775;
Noch sollen;
Nun ist er da (Der Herr ist Gott);
Nun ist er da, und Jesus’ Wort, by 1775;
Nun kommt, by 1775;
O Gott, du frommer Gott, by 1775;
O heiliger Tempel, by 1783;
O Herr;
O Jammer;
O wie gerührt, by 1783;
Preise, Jerusalem;
Richtet nicht, by 1784
Richtet recht, by 1775;
Saget der Tochter, by 1783;
Schmecket und sehet;
Schwing dich auf, by 1783;
Schwülstige Toren;
Sei getreu, by 1774;
Sei hochgelobt, Allgütiger;
Sei hochgelobt, barmherzger Gott, by 1761;
Sei willkommen;
Selig ist; Selig seid ihr, by 1784;
Sichre Welt;
Siehe, das ist, by 1775;
Siehe, der Herr;
Siehe, es kömmt, by 1783;
Sie sind zerbrochen, by 1783;
Singet dem Herrn;
Singet fröhlich Gotte;
Sing, Volk;
So blühet (Wie öfters hat);
So du mit deinem Munde;
So du willt;
So gehst du nun, by 1784 [? identical with St Mark Passion];
So spricht
So wahr, by 1784;
Steig, Allgewaltiger;
Suchet das Gute, by 1775;
Umsonst zwingst du;
Und hätt ich;
Unsere Seele, 1764;
Unsere Trübsal, by 1784;
Unser Wandel;
Uns ist ein Kind, by 1784, ed. N. Klose (Embühren, c1994);
Uns schützet;
Vergebliche Rechnung, by 1783;
Verwegne Spötter, by 1784;
Verwundrung;
Von der brüderlichen Liebe, S, A, T, chorus, orch, MS lost, ed. R. Fricke: Meisterwerke alter Kirchenmusik aus Sachsen und Thüringen, 1st ser., x (Hameln, 1932);
Vor dir; Warum toben, by 1784;
Was betrübst du dich, by 1775
Was suchet ihr, by 1775;
Weihnachtsmusik (Die Nacht ist vergangen);
Welt, bessre dich;
Wem soll ich;
Wenn der Geist;
Wenn ein tugendsam Weib, by 1770;
Wer den Bruder;
Wer ist wie der Herr;
Wer kann wohl;
Wer preist, by 1775;
Wer sind wir, by 1784;
Wie ist mir, by 1775;
Wie lange;
Wie mühsam;
Wie murren;
Wie öfters fehlest du;
Wie öfters hat (So blühet noch);
Wie teuer ist, by 1784;
Wir haben nicht;
Wir Menschen sind, by 1775;
Wohl dem, der nicht wandelt;
Wohl dem, des Hülfe;
Wünschet Jerusalem Glück, by 1778;
Zeige mir Herr

Motets:
MSS mainly in B-Bc, D-Bsb
Alles, was ihr bittet, by 1770;
Alles, was ihr tut;
Auf, jauchzet, music lost;
Brich dem Hungrigen, 6 Aug 1765;
Christus hat, 29 Aug 1762;
Christus kömmt, 12 Dec 1762;
Da es;
Dennoch bleibe;
Deo dicamus, MS lost, ed. in Kantate-Chorblatt, xi (Dresden, 1965), other edns;
Der Herr ist mein Hirte, by 1770, ed. J.A. Hiller: Vierstimmige Motetten, v (Leipzig, 1784), other edns;
Der Herr ist nahe allen, ed. in Die heilige Cäcilie, ii/20 (Berlin, 1918);
Der Herr wird euch versöhnen, by 1766;
Der Herr wird mich erlösen, 13 Nov 1760;
Die Elenden, by 1770;
Die mit Tränen;
Die richtig
Domine, 6vv, 1780, ed. O. Richter (Leipzig, 1926);
Eins bitt ich, 7 Jan 1756;
Fürchtet euch nicht, by 1766;
Gedenke meiner;
Gott ist getreu, 19 Nov 1760;
Gott, man lobt dich;
Gott, wir warten;
Habe deine Lust;
Herr, lehre mich tun;
Herr, lehre uns bedenken;
Herr, wenn Trübsal, 16 Oct 1760, ed. S. Bauer (Neuhausen-Stuttgart, c1983);
Hilf, Herr, by 1766, ed. J.A. Hiller: Vierstimmige Motetten, i (Leipzig, 1776), other edns;
(Israel) Hoffe auf den Herrn, chorus, 3 male/female vv, MS lost, ed. in Singet dem Herrn!, cxcviii, suppl. (Elberfeld, n.d.), other arrs., edns;
Hote de ēlthen; Ich freue mich, by 1766, ed. R. Kubik (Neuhausen-Stuttgart, 1988; Stuttgart, 1992);
Ich habe dich;
Ich will den Herrn, 25 July 1765, ed. C. Albrecht (Neuhausen-Stuttgart, 1984; Stuttgart, 1992)
Ihr sollt, 13 Aug 1766;
Im Abgrund;
In deinem Schmuck, arr. from cantata, rev. C.P.E. Bach;
Invoca me, by 1766;
Jauchzet dem Herrn, alle Welt, ed. K. Hofmann (Neuhausen-Stuttgart, 1985; Stuttgart, 1992);
Kommt herzu;
Kommt her, chorus, ed. B. Hammerschmidt: Klassische Kirchenmusik, xxiv (Hameln, n.d.);
Kommt, lasst, ed. R. Palme: 88 Motetten und geistliche Gesänge (Leipzig, n.d.);
Lasset euch begnügen, 21 Jan 1766;
Lasset uns, chorus, ed. A. Bünte: Kirchliche Gesänge, v (Hannover, n.d.);
Lobet den Herrn, 18 Aug 1765, ed. N. Klose (Embühren, c1994);
Machet die Tore weit, 19 Nov 1755, ed. in Die heilige Cäcilie, ii (Berlin, 1818);
Ob jemand sündiget;
Panta kalōs pepoiēke, by 1766;
Sehet, welch, 12 Aug 1766, ed. in Die heilige Cäcilie, ii (Berlin, 1818), other arrs., edns
Seid fröhlich, by 1770;
Selig sind, by 1766, ed. H. Max (Neuhausen-Stuttgart, 1984);
Siehe, das ist, by 1766, ed. J.A. Hiller:
Vierstimmige Motetten, iv (Leipzig, 1780), other arrs., edns;
Siehe, des Herrn, 11 Aug 1765, ed. J.A. Hiller: Vierstimmige Motetten, iii (Leipzig, 1779), other arrs., edns;
Sieh, o Mensch, by 1779, ed. J.A. Hiller: Vierstimmige Motetten, iii (Leipzig, 1779), others arrs., edns;
So gehst du, 29 Nov 1762, ed. in Cw, lxxxix (1963), other arrs., edns;
So seid, 26 Nov 1755;
Turbabor;
Unsere Sünden;
Unser Leben;
Unser Vater, by 1766, ed. in Cw, lxxxix (1963), other arrs., edns;
Was hast du, 18 July 1765;
Wer sich, 12 Aug 1760;
Wir fallen, Jesu;
Wir gingen alle;
Wir liegen, 9 Aug 1760, ed. D. Zeh (Stuttgart, c1993);
Wir wissen;
Wo ist ein solcher Gott, by 1770;
Wünschet Jerusalem Glück, 20 Aug 1766

Orats:
Die Freude der Hirten über die Geburt Jesu (Gott, dich rühmen unsre Lieder) (Buschmann), solo vv, chorus, orch (Frankfurt an der Oder, 1777/R), other edns;
Frohlocket und preiset [see cants.];
chorales and choruses from Passion orat, D-Bsb

Mag settings:
C, 1783;
C, 4vv;
A, 8vv;
D, 4vv, str qt;
1, 4vv;
1, 8vv: all Bsb;
B , 4vv, Dl;
1, 4vv, B-Bc; ed. N. Klose (Embühren, c1994)

Instrumental:

Conc.:
1 for hpd, 2 vn, va, by 1761, D-Bsb

Org:
38 chorale preludes, D-Bsb*, Dl, B-Bc, ed. C. Albrecht (Leipzig, 1988);
2 chorale arrs. with hn obbl, by 1741, BAUk;
Christ lag, chorale arr., D-Bsb;
[accs. to] 197 vierstimmige Choralgesänge, LEm;
[accs. to] Vierstimmige Choräle (Wo Gott der Herr), Bsb, LEb

Literatura:

General-Bass von Homilius (MS, D-Bsb Mus.Ms.theor. 410)
Ode, dem gesegneten Gedächtniss des weiland … Herrn Johann Joachim Gottlob Am-Ende (‘Herr, nun lässest du’) (Friedrichstadt, 1777) 

Font: En català: Gottfried August Homilius (1714-1785) En castellano: No disponible In english: Gottfried August Homilius (1714-1785) - Altres: Gottfried August Homilius (1714-1785) 



Parlem en veu pròpia o en veu d'altri...

Els darrers temps, i possiblement increscendo a partir del 2014, hem viscut en primera persona l'esplendorós renaixement de Gottfried August Homilius, un dels millors alumnes de Johann Sebastian Bach. I això és deu principalment a una evidència objectiva i palpable en so de la seva música, imprescindible per entendre el context europeu durant el segle XVIII ja que, de fet, Homilius va ser una de les personalitats musicals més singulars del seu temps i probablement, així ho van acreditar diferents veus, el compositor de música religiosa luterana més important de mitjans del XVIII. Juntament amb el seu col·lega J.F. Doles (escoltar aquí), kantor a la Thomaskirche de Leipzig, van dibuixar un nou escenari musical hereu de la tradició més genuïna de Bach si bé amb les pròpies i inherents innovacions del classicisme emergent. I si bé l'obra d'Homilius va ser prou variada, amb Lieder, obra de cambra i desenes de peces d'orgue, el nucli del seu repertori van ser les cantates, oratoris i motets. Per mèrits propis, aquestes obres vocals s'han de situar obligadament entre les més significatives de la segona meitat del segle XVIII i que principalment van ser creades per al servei del cor de la Kreuzkirche de Dresden ciutat especialment agraciada musicalment parlant en aquell temps. Tant és així que el cognom Homilius es podia escoltar òbviament a Alemanya però també en geografies llunyanes com Itàlia o França i fruit de l'enorme ressò de la seva obra. Partitures com les d'avui, en veu de la cantata Der Herr ist Gott, der uns erleuchtet, HoWV II.91 de la Sonata per a oboè i orgue i de la cantata Heilig ist unser Gott, der Herr Gott Zebaoth, HoWV II.99 on el vector decisiu, potser i a l'hora de posar en valor el seu treball, va raure en la nova vida que va saber dotar a les cantates d'església després de la descomunal producció i qualitat del seu mestre. I possiblement conscient de la potència latent de l'obra de Bach, Homilius va tenir l'obligació d'explorar nous camins per tal d'atreure un públic commocionat per la música bachiana i per tant va prioritzar la melodia, naturalitat i simplicitat tot prenent l'exemple d'un contemporani proper com C.H. Graun (escoltar aquí). Si bé i evidentment l'origen va emanar de Bach i Händel, el cert és que al mateix temps els trets pre-clàssics es van fer més i més presents fins el punt que inconscientment va crear una nova tendència d'estil, l'empfindsamer, que curiosament un Bach, Carl Philipp Emanuel, desenvoluparia fins a les darreres conseqüències. Doncs bé, Homilius en va ser un dels pioners on la música va guanyar en diversitat i creativitat i va perdre en acadèmia i marc teòric prioritzant, per exemple, l'harmonia senzilla i la melodia enfront del contrapunt estricte. En definitiva, un testimoni de com desconstruir i construir amb noves idees obligat, potser, per una realitat implacable, la d'haver conviscut directament amb Johann Sebastian Bach. Homilius en conseqüència, per tot plegat i per sobreviure, es va crear a sí mateix i afortunats nosaltres de gaudir-ne i de ser-ne musicalment conscients!

Gaudiu i compartiu! 



Informació addicional... 

1 comentari: